Η Λήξη του Α΄Βαλκανικού Πολέμου και το ρεπορτάζ του Κ. Φαλτάϊτς απο το Αβέρωφ

(Της Άννας Φαλτάιτς)

Στις 17 Μαΐου του 1913 υπογράφεται μεταξύ της Τουρκίας, της Ελλάδας, της Σερβίας, της Βουλγαρίας και του Μαυροβουνίου η Συνθήκη του Λονδίνου, με την οποία ουσιαστικά λήγει ο Α’ Βαλκανικός Πόλεμος. 

Με την ευκαιρία της υπογραφής της ειρηνευτικής συνθήκης, ο υπουργός Ναυτικών, Ν. Στράτος, στέλνει τηλεγράφημα στον αρχηγό του στόλου του Αιγαίου, στον υποναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, όπου αναφέρει τα εξής:

«Αρχηγόν Στόλου Αιγαίου

Μούδρον

Αγγέλλω υμίν ότι προκαταρκτική ειρήνη υπεγράφη σήμερον 12.30’ μ.μ. εν Λονδίνω. 

Υπογραφή ειρήνης τερματίζει στάδιον κοπιοδεστάτων ασχολιών του υφ’ υμάς Στόλου, αφού οριστική ήττα αντιπάλου Στόλου είχεν από καιρού τερματίσει τους πολεμικούς αγώνας. 

Αισθάνομαι ιδιαιτέραν αγαλλίασιν αγγέλλων εις υμάς, τα επιτελεία και τα πληρώματα την είδησιν, ήτις εξασφαλίζει πάσαν υμίν την δικαίαν ανάπαυσιν μετ’ αγώνα πολύμηνον, παράσχοντα τη Πατρίδι το δικαίωμα να καυχάται δια την ανδρείαν, την καρτερίαν και την αδάμαστον φιλοπατρίαν της αείποτε και εσαεί ενδόξου ναυτικής ημών δυνάμεως.

Υπουργός Ναυτικών

ΝΙΚ. ΣΤΡΑΤΟΣ»

Στο γράμμα του από τον στόλο, ο Κώστας Φαλτάιτς μας μιλάει για την επιστροφή των αντιτορπιλικών από τα Δαρδανέλλια, τον απόπλου από τον Μούδρο, αλλά και για την ελευθερία των ναυτών που «πέταξε» λόγω… ειρήνης.

Εφημερίδα Ακρόπολις, 28 Μαΐου 1913

''Από τον στόλο

Μετά την ειρήνην η νίκη και η δόξα

«Χθες το πρωί γύρισαν από τα Δαρδανέλλια όπου έκαναν την περιπολία των τα αντιτορπιλικά μας «Νίκη» και «Δόξα».

Δεν ήταν να γυρίσουν χθες το πρωί, μα αφού η ειρήνη έγεινε, έπαυσαν και αι περιπολίαι και τα αντιτορπιλλικά μας εγύρισαν πίσω χωρίς να τελειώσουν την περιπολία των.

Άλλα αντιτορπιλλικά δεν θα πάνε να τα αντικαταστήσουν. Τα Στενά των Δαρδανελλίων είναι πειά ανοικτά και ελεύθερα. Η Τουρκική σημαία κυμματίζουσα επάνω από εξερχόμενον πλοίον, δεν θα χαιρετίζεται πειά με ένσφαιρους βολάς από το μέρος των δικών μας.

Τα αντιτορπιλλικά μας που έκαναν την περιπολία όταν η Ειρήνη τα εγύρισε πίσω, ήτο μοιραίον να φέρουν τα ονόματα που εστεφάνωσαν στην διάρκεια του πολέμου τον στόλον μας.

Η νίκη και η δόξα εστεφάνωσε τον στόλον μας, η «Νίκη» και η «Δόξα» ήσαν τα πλοία που έβαλαν το στεφάνι στο κλείσιμο του κατά θάλασσαν πολέμου μας. 

ΜΑΖΥ ΜΕ ΤΟ «ΧΑΜΗΔΙΕ»

Η ειρήνη έφερε από μακρυά από κάτω από τα κόκκινα νερά της Ερυθράς θαλάσσης το αντιτορπιλλικόν μας «Κεραυνόν», που εφύλαττε μαζύ με την «Ύδρα» να μη περάση απάνω το «Χαμηδιέ».

Ήρθε σήμερα πρωί πρωί ξεβαμμένο, από τη θάλασσα και τον ήλιο τον φλογισμένο των μερών εκείνων.

Η «Ύδρα» όμως δεν φάνηκε ακόμα στα νερά του Μούδρου.

-Ποιος ξεύρει, συλλογίζονται οι ναύται μας, μπορεί να έλθη μαζύ με το «Χαμηδιέ», σαν δυο παληοί και πολύ καλοί φίλοι.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΟΥ ΕΠΕΤΑΞΕ

Μαζύ με την ειρήνη πέταξε και η ελευθερία μας. Οκτώ μηνών ελευθερία σε χαιρετίζουμε όλοι οι ναύται με γονατισμένη ψυχή.

Σήμερα μας εδιάβασαν ένα μακρύ κανονισμό, τόσο μακρύ που είμεθα ηναγκασμένοι να στεκώμεθα μιάμισυ ώρα όρθιοι για να τον ακούωμε.

Κανονισμός μακαρονοειδής, έχων χίλια άρθρα με «Απαγορεύεται» και άλλα τόσα με «Ο παραβάτης τιμωρείται».

Εις το εξής όλα μας τα απαγόρευε ο στρατιωτικός κανονισμός, ο οποίος στους οκτώ μήνας του πολέμου, είχε πεταχθή στη γωνία, και οι ναύται ήσαν ελεύθεροι να κάνουν σχεδόν ότι θέλουν.

Τώρα είνε η Ειρήνη, η πειθαρχία πρέπει να φυλάσσεται αυστηρότατα. Εάν μας δουν έξαφνα με ένα κομματάκι ψωμί τραγανίζοντας στο κατάστρωμα, αλοίμονό μας. Έχομε τουλάχιστον δέκα ημέρας φυλάκισι.

Και όμως χθες ακόμα εστρώναμε μεγαλόπρεπα γεύματα και δείπνα, επάνω στο κατάστρωμα, μπρος από τα Δαρδανέλλια.

Εχθές ακόμα εγυρίζαμε πίσω στην πρύμη και εξαπλωνόμεθα απάνω σταις ψάθαις της ή τον μουσαμά της για να απολαύσουμε μιας ή δυο ωρών απογευματινό ύπνο. 

Σήμερα είδα την πρύμη φραγμένη με ένα σχοινί και τον φίλον μου τον Μαθηό, ένα καλώτατο παιδί, να φυλάττη φρουρός άγριος, με μια κρεμασμένη σακαράκα, από τα τούρκικα λάφυρα, και να μου λέγη απότομα.

-Ε, απαγορεύετα… Φύγε από κει μη σου κόψουν δέκα μέρες φυλάκισι. Αυτό το μέρος είνε μονάχα για τους αξιωματικούς.

Ετελείωσε πάει πεια η ελευθερία μας. Η ειρήνη που κλείνει ελευθερώνουσα τόσους πληθυσμούς, κλείνει για να κάνη εμάς δούλους. Ο καυγάς ήτο για το αιώνιο πάπλωμα.

Έως χθες είμεθα άνθρωποι, από σήμερα είμεθα στρατιώται.

Ζήτω λοιπόν ο πόλεμος!

ΦΩΣ! ΦΩΣ!

Φως. Φως. Φωωωως…

Φωνάζομε το φως με θαυμασμό και χαρά, όπως και οι μύριοι εφώναξαν την θάλασσαν όταν την αντίκρυσαν έπειτα από χρόνια να φαντάζη λαμποκοπούσα στας ακτάς του Ευξείνου.

Έπειτα από οκτώ μήνες σκοτάδι είδαμε επί τέλους φως.

Η χθεσινή νύκτα ήτο ένα πανηγύρι στα μάτια μας.

Τα πλοία μας είχαν αναμμένους τους φανούς των, και τας θυρίδας των ανοικτάς, ελεύθερο για να φεύγη και να χύνεται στον καθρέφτη της θάλασσας, το φως.

Αι φωναί των σκοπών, «Κλεισμός θυρίδων», που συνώδευαν το βασίλεμμα του ηλίου δεν ηκούσθησαν χθες για πρώτη φορά, έπειτα από οκτώ μήνες.

Το φως ήλθε μαζή με την ειρήνη.

Ας είνε άγιο και παντοτεινό.

ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

Χθες το απόγευμα τα τορπιλλοβόλα μας και ο «Κανάρης» δυνάμωσαν τον ατμό των και αργοπλέοντα ξεκίνησαν και χάθηκαν στη σειρά από το λιμάνι του Μούδρου και από τα μάτια μας, πηγαίνοντας στον Πειραιά.

Μπροστάρικα χελιδόνια μιας αλλοιώτικης ανοίξεως της ειρήνης,, πηγαίνουνε αυτά πρώτα, έπειτα από οκτών μηνών χειμώνα –τον χειμώνα του πολέμου- να φέρουν και στην παληά μας Ελλάδα την σφραγίδα της Ειρήνης.

Καλά μας καραβάκια στο καλό.

ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΟΚΤΩ ΜΗΝΑΣ

Αλλοιώτικο περίεργο, πόσο μεταμορφωμένο φαίνεται σήμερα στα μάτια μας το λιμάνι του Μούδρου…

Ένας άχνιος χιτώνας μελαγχολικής λύπης τον σκεπάζει. Τον είχαμε συνειθίσει τόσο οκτώ μήνας τώρα, τον θεωρούσαμε για δεύτερή μας πατρίδα, και τώρα έτσι ξαφνικά, θα αφίσωμε τα νερά του, και αυτά θα χάσουν από τον κόλπον των τα καραβάκια μας.

Νομίζαμε στα αλήθεια πως ποτέ δεν θα τον αφίναμε, θα μέναμε παντοτεινά στα νερά του κολλημένοι, και τώρα… τώρα θα τον αφίσωμε;

Τι εύμορφα, μα και τι κρίμα.

19 Μαΐου 1913              Κ.Φ.»

ΣΧΕΔΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ Κ. ΚΑΛΛΑΡΗ ΤΟ 1877

Ένα απο τα σχεδιά του ενώ φοιτούσε στη Σχολή Ευελπίδων (Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης)

"Η καταστροφή της Σμύρνης στην κυρίαρχη νεοελληνική ιδεολογία".

Την Τετάρτη 16 Μαϊου (19.30-22.00), στο χώρο εκδηλώσεων της Έκθεσης Βιβλίου (Πεδίον Άρεως-Αθήνα) θα γίνει η εκδήλωση με τίτλο: "Η καταστροφή της Σμύρνης στην κυρίαρχη νεοελληνική ιδεολογία".

Θα μιλήσει ο Ιστορικός Βλάσσης Αγτζίδης.

Αντικείμενο του προβληματισμού θα αποτελέσουν τα ερωτήματα που αφορούν: 

-την παράδοξη συνάφεια των θέσεων πολύ διαφορετικών πολιτικών χώρων, που καλύπτουν το σύνολο σχεδόν του πολιτικού φάσματος,

-τους κυρίαρχους μηχανισμούς επιλογής των "χρήσιμων" στοιχείων για τις ιδεολογικές κατασκευές και τις δημόσιες αναπαραστάσεις,

-την αντιμετώπιση της προσφυγικής Μνήμης και της προσπάθειας αναμνημόνευσης της τραυματικής εμπειρίας.

Η όλη εκδήλωση θα πλαισιώνεται από προβολή ντοκιμαντέρ και από αφηγήσεις μαρτυριών από τους ηθοποιούς Ανατολή Αθανασιάδου και Αλέξανδρο Μπουρδούμη.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ-ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ

Το νέο ιστορικό βιβλίο του Απόστολου Παπαγιαννόπουλου, «Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ» συμβούλου του Αρχείου Καλλάρη, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις « ΔΙΟΠΤΡΑ και η πρώτη παρουσίαση θα γίνει στις 17 Μαΐου στον Ιανό της Θεσσαλονίκης.

Είναι το αποτέλεσμα μια πολύχρονης έρευνας του συγγραφέα, όταν οι συγγενείς ενός σπουδαίου απόδημου Έλληνα, του εμπιστεύθηκαν το οικογενειακό τους αρχείο.

Η πρώτη παρουσίαση του Βιβλίου θα γίνει την Πέμπτη 17 Μαίου και ώρα 19.00 στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ Αριστοτέλους 7 στη Θεσσαλονίκη.

Το βιβλίο παρουσιάζουν:

Ο ομότιμος καθηγητής της Νεοελληνικής Γλώσσας του Α.Π.Θ. Χρίστος Τσολάκης

και ο πρόεδρος του Σωματείου Παναγία Σουμελά, Γιώργος Τανιμανίδης.

Αποσπάσματα του βιβλίου διαβάζει ο συγγραφέας.

Την εκδήλωση συντονίζει η Νατάσσα Μποζίνη.


Το βιβλίο παρουσιάζει τη διαδρομή του Μιχαήλ Θεοδόροβιτς Κυριάκοβ, που γεννήθηκε στο Καρς της Μικράς Ασίας το 1915, έζησε την Οκτωβριανή Επανάσταση και τη συγκρότηση της Σοβιετικής Ένωσης, αγωνίστηκε μαζί με τους άλλους Πόντιους για την επιβίωση στα βουνά του Καυκάσου και αναδείχθηκε χάρη στις ικανότητες και το σθένος του σε υψηλά αξιώματα, στη δεύτερη πατρίδα του φτάνοντας να γίνει και υφυπουργός στη Σοβιετική ΄Ενωση
Διακρίθηκε με υψηλές τιμές και μετάλλια, πολέμησε εθελοντής κατά των Γερμανών στην πολιορκία του Λένιγκραντ και ετάφη με κρατική δαπάνη σε κοιμητήριο επισήμων προσώπων στη Μόσχα.
Μέσα από τη δική του ζωή που αποτελεί τον κορμό αυτής της ιστορίας, ο συγγραφέας αναφέρεται στο έπος του Ποντιακού Ελληνισμού στη Σοβιετική Ένωση ως την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ των νέων Αργοναυτών πίσω στη Μητέρα Ελλάδα…



Στρατιωτική ταυτότητα του Μιχαήλ Θεοδόροβιτς Κυριάκοβ όταν εντάχθηκε το 1940 στον Κόκκινο Στρατό ως αξιωματικός του Πυροβολικού και στάλθηκε στο Λένινγκραντζάντας


Με σπάνια ντοκουμέντα ΄΄φωτογραφίζονται ΄΄
Η Μικρασιατική Καταστροφή του ’22, ο ξεριζωμός του Μικρασιατικού και Ποντιακού Ελληνισμού απ’ τις προγονικές του εστίες και οι συνεχείς δοκιμασίες και περιπέτειες των Μικρασιατών προσφύγων σε ολόκληρο τον κόσμο, αποτέλεσαν ένα σύγχρονο ελληνικό έπος του οποίου το περιεχόμενο και οι διαστάσεις, για διάφορους λόγους και αιτίες, συνεχίζουν να αγνοούνται από τους Έλληνες σήμερα.




Ο Μιχαήλ Κυριάκοβ , αντιπρόεδρος της περιφέρειας Βόλογκντα και προϊστάμενος των βιομηχανιών ξυλείας της περιοχής , σε τοπική γιορτή της πόλης (στο μέσο της εικόνας ) περί το 1962 .

Ειδικά για τους Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας που μετά την Καταστροφή του ’22 κατευθύνθηκαν προς την τότε Σοβιετική Ένωση, ακόμα και σήμερα είναι περιορισμένες οι ιστορικές αναφορές και πληροφορίες.



 Ελληνική Επιτροπή εκπροσώπων Ελ Κοινοτήτων του Πόντου σε στο Αικατερινοντάρ (σημερινό Κρασνοντάρ) της Ν Ρωσίας για συζήτηση θεμάτων ελληνικού πληθυσμού της περιοχής .

Ένα βιβλίο που έρχεται να προσφέρει νέες πληροφορίες και πηγές σε όσους αγαπούν και ερευνούν την ιστορία

Ο Συγγραφέας Απόστολος Παπαγιαννόπουλος

http://apapagianopoulos.blogspot.com/

 Γεννήθηκε στην Καρδίτσα, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη . Σπούδασε αρχιτεκτονική στην Πολυτεχνική Σχολή Θεσσαλονίκης και επί 35 χρόνια υπήρξε διευθυντής στις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου Θεσσαλονίκης αρμόδιος για αρχιτεκτονικά , πολεοδομικά , αναπτυξιακά και περιβαλλοντικά θέματα .
Ασχολήθηκε με την ιστορία της Θεσσαλονίκης , της Μακεδονίας και της Σύγχρονης Ελλάδας , με την μελέτη και ανάδειξη ιστορικών μνημείων και τόπων καθώς και με την αξιοποίηση της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς .

Yπήρξε κατ΄επανάληψη μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης και οργάνωσε πολλές εκδηλώσεις γύρω από κοινωνικά και ιστορικά θέματα ενώ εκπροσώπησε το Δήμο Θεσσαλονίκης σε ανάλογα ελληνικά και διεθνή συνέδρια ως εισηγητής. Υπήρξε μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ – Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας) .
Επίσης είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA) και του Ελληνικού Τμήματος του ICOMOS της UNESCO για την προστασία της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς και των Μνημείων. Εκπροσώπησε τον Δήμο Θεσσαλονίκης στο Συμβούλιο Περιβάλλοντος του Υπουργείου Β. Ελλάδος καθώς και στον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου Θεσσαλονίκης ενώ μετείχε στις Επιτροπές που συγκροτήθηκαν από το Υπουργείο Πολιτισμού για την ανάδειξη και προστασία της Αρχαίας Αγοράς , των Βυζαντινών Τειχών , του Επταπυργίου και του Τόξου του Γαλερίου στη Θεσσαλονίκη.
Στα χρόνια 1998 ως το 2003 υπήρξε πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Μουσείου Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ενώ στα χρόνια 2002 και 2003 υπήρξε Σύμβουλος για Πολιτιστικά Θέματα στο Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ).

 Έγραψε τα παρακάτω βιβλία :
• «Ρωσοαγγλογάλλος- Οι δυνάστες του Ελληνικού λαού στην προεπαναστατική Ελλάδα» , Εκδ. Ρέκος (1981)
• «Ιστορία της Θεσσαλονίκης», Εκδ. Ρέκος (1982 , 1997)
• «Τα μνημεία της Θεσσαλονίκης», Εκδ. Ρέκος (1983)
• «Θεσσαλονίκη : 2300 χρόνια», Εκδ. Δ.Θ. (Επιμ.) , (1985)
• «Τα παιδιά του Δευκαλίωνα – Η Ελλάδα της προκλασικής εποχής» , Εκδ. Ρέκος (1988)
• «Κατοχή – Εθνική Αντίσταση – Εμφύλιος»,Εκδ. Αλέξανδρος (1994)
• « ΄Αγιον ΄Ορος – Επιχείρηση ΄Αντώνιος Μπουλάτοβιτς» , (ιστορικό μυθιστόρημα) Εκδ. Ελληνικά Γράμματα (2000)
• «Το πέρασμα του Λαιμού» , (ιστορικό μυθιστόρημα), Εκδ.Παρατηρητής (2003)
• «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ …εν θερμώ- Ο συγκλονιστικός 20ος αιώνας της πόλης», (τρίτομο) , Εκδ. Μαλλιάρης – Παιδεία (2009)
• «Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ – Η πραγματική ιστορία του Μιχαήλ Θεοδόροβιτς Κυριάκοβ» , (ιστορικό μυθιστόρημα). Εκδ. Διόπτρα (2012)

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Το ΔΣ του Συλλόγου «Φίλοι του Βαφοπούλειου  Πνευματικού Κέντρου» και ο εκδοτικός οίκος I Write.gr προκηρύσσουν ποιητικό διαγωνισμό με θέμα τη Θεσσαλονίκη.
Η διεξαγωγή του εντάσσεται στις εκδηλώσεις για τη συμπλήρωσης  των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης και σ αυτόν μπορούν να λάβουν μέρος όσοι έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους.

Στο διαγωνισμό μπορούν να λάβουν μέρος και κάτοικοι της Κύπρου και του εξωτερικού.

Οι όροι του διαγωνισμού θα ανακοινωθούν σύντομα.

Τα έργα που θα διακριθούν θα εκδοθούν σ επετειακό τόμο από τον εκδοτικό οίκο I Write.gr καιη απονομή των βραβείων θα πραγματοποιηθεί σε ειδική τελετή στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.

Πληροφορίες –επικοινωνία: Στελίνα Μαργαριτίδου 6977004 735

ΟΙ ΕΠΕΤΕΙΑΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ 2012 ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΦΑΛΤΑΙΤΣ

Σε προηγούμενες αναρτήσεις έχουμε αναφερθεί στον ρόλο και τις πολύτιμες μαρτυρίες του αείμνηστου Κωνσταντίνου Φαλτάϊτς: ναύτη στο Θωρηκτό Αβέρωφ, κατά του Βαλκανικούς πολέμους και  πολεμικού ανταποκριτή μέχρι το τέλος της Μ. Εκστρατείας.

 Το πρωτότυπο αυτό υλικό έχει φυλάξει ο γιός του Μάνος Φαλτάϊτς στο οικογενειακό Μουσείο στη Σκύρο.

Μάλιστα για το καλοκαίρι του 2012 προγραμματίζονται πολλές και ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις .

Παραθέτουμε τις μέχρι τώρα πληροφορίες τις οποίες θα ανανεώνουμε

Α.Κ

        ΄΄   Το Αδερφάτο των Φίλων του Μουσείου Μάνου και Αναστασίας Φαλτάϊτς, σύμφωνα με τους προγραμματικούς του σκοπούς, τους στόχους και τις αρχές που έθεσε στην Ιδρυτική  του Διακήρυξη, οργανώνει το καλοκαίρι του 2012 τον επετειακό εορτασμό της ίδρυσης του Μουσείου με την ευκαιρία της συμπλήρωσης σαράντα οκτώ χρόνων από τη  σύστασή του κατά τον Αύγουστο του 1964.

 Η επέτειος με αφετηρία την ίδρυση του Μουσείου καθιερώνεται από φέτος και κάθε καλοκαίρι, σαν  βασική εορταστική εκδήλωση, που αναλαμβάνει στο εξής  το Αδερφάτο των Φίλων του Μουσείου από τώρα και στο εξής.

    Το ετήσιο αυτό γεγονός θα αποτελεί τον άξονα γύρω από τον οποίο θα στρέφονται και θα κινούνται τα επί μέρους προγράμματα, που θα αφορούν την αξιοποίηση, πανελλήνια και με ευρύτερη προβολή των πνευματικών, καλλιτεχνικών, ιστορικών και πολιτιστικών αξιών, που συνθέτουν την εν γένει πνευματική οντότητα του Μουσείου.

     Η φετινή χρονιά είναι αφιερωμένη σε δυο από τις σημαντικότερες επετείους  της νεοελληνικής ιστορίας, με τις οποίες συνδέεται άμεσα το Μουσείο, με το ρόλο που διαδραμάτιζε και συμμετείχε σ’ αυτά ο Κωνσταντίνος Φαλτάϊτς.

Πρόκειται για τα μέγιστα ιστορικά γεγονότα:

1. 1.      Της εκατονταετηρίδας της ιστορικής Ναυμαχίας της Έλλης (1912),  εφάμιλλης με τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, που θρυλοποίησε ο Κωνσταντίνος Φαλτάϊτς με τα δημοσιεύματά του, μαζί με το ιστορικό θωρηκτό μας «Αβέρωφ» και το δοξασμένο πολεμικό Ναυτικό των Ελλήνων κατά τους Βαλκανικούς πολέμους (1912-1913).
2. 2.     Της επέτειου των ενενήντα χρόνων της Μικρασιατικής τραγωδίας, με την εποποιία της Μεγάλης Ιδέας και καταστροφή, που επακολούθησε στη Μικρά Ασία κατά το 1921-1922 και όπου ο Κωνσταντίνος Φαλτάϊτς διακρίθηκε ως κορυφαίος πνευματικός ταγός του Ελληνισμού, με την τελείως ξεχωριστή δράση του.

 Οι δυο αυτοί καθοριστικοί σταθμοί της νεότερης ελληνικής ιστορίας, με τους οποίους  συνδέεται άμεσα το Μουσείο, θα αποτελέσουν τα κύρια ορόσημα των φετινών  επετειακών  εκδηλώσεων, που διοργανώνει το Αδερφάτο των Φίλων του Μουσείου, προκειμένου να αποδοθεί, στο Μουσείο και τον Κωνσταντίνο Φαλτάϊτς, η θέση που τους αρμόζει στο πνευματικό στερέωμα του νεότερου ελληνισμού.

          Οι εκδηλώσεις θα πλαισιώνονται με διαλέξεις, ιστορικές αναλύσεις, προβολές και εκθέσεις αυθεντικών ντοκουμέντων από τα ιστορικά κειμήλια του Μουσείου, τα βιβλία, τα δημοσιεύματα σε περιοδικά και εφημερίδες της εποχής, φωτογραφικό υλικό, καθώς και τα χειρόγραφα του Κωνσταντίνου Φαλτάϊτς, από το πολυτιμότατο ιστορικό του Αρχείο, που φυλάσσεται στο Μουσείο.

Η Πρόεδρος                                                                Η Γενική Γραμματέα

Αντωνία Βαθάκου                                                      Φρύνη  Παπαλημναίου

Ένα φωτογραφικό ντοκουμέντο λίγες ώρες μετά την απελευθέρωση των Γιαννιτσών το 1912

Στο αρχείο της οικογένειας Καλλάρη φυλάχθηκε με προσοχή η φωτογραφία που δημοσιεύουμε και απεικονίζει την πόλη των Γιαννιτσών αμέσως μετά την κατάληψή της, από τον Ελληνικό στρατό.

Ερευνούμε την ταυτότητα του φωτογράφου και το εάν ο γραφικός χαρακτήρας στην πίσω πλευρά της εικόνας είναι του Στατηγού Κ. Καλλάρη.

Το υλικό που αποθησαυρίζεται για την απελευθέρωση των Γιαννιτσών και της Θεσσαλονίκης έχει ιδιάιτερο ενδιαφέρον και σύντομα θα αναρτήσουμε σχετικές πληροφορίες.